21 กันยายน 2565 

เวลา 14.00 น. ศูนย์ดำรงธรรม อำเภอบำเหน็จณรงค์ ประกอบด้วย ป.อาวุโส, ป.สายชล, น้องรังสิต ตัวแทนปศุสัตว์อำเภอ, ผอ.เก่ง วีระวัฒน์ ผอ.รพ.สต.บ้านเขาดิน, อบต.หัวทะเล ประกอบด้วย นายวิเชียร ฝั่งสระ รองนายก อบต.หัวทะเล, นายอนนท์ ดาโม้ หัวหน้าสำนักปลัด รักษาการ ผอ.กองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม, นายอภินันท์ ปิตาระเต นักวิชาการสาธารณสุข, นางสาวสุชนัน เฝ้าหนองดู่ ผู้ช่วยกองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม

ฝั่งผู้ร้อง มี นางบัวฮอง โม่งปราณีต และนางทิม กามขุนทด ด้านผู้ถูกร้อง มีนางสาวกาญจนา ทนทาน พร้อมด้วยผู้เป็นแม่ เจ้าของบ้าน, นางสมคิด ญาติผู้เป็นเจ้าของคอกวัว ที่นำมาฝากเลี้ยง

ที่ใต้ถุนบ้านผู้ถูกร้อง ป.อาวุโส ได้เริ่มจากการติดตามการดำเนินงานของผู้ถูกร้อง โดยนำเอกสารผลการสืบสวนข้อเท็จจริง และ "แบบตรวจแนะนำของเจ้าพนักงานสาธารณสุขตามพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ.2535" ซึ่งได้แนะนำให้ผู้ถูกร้องงดการสุมไฟ แล้วใช้หลอดไฟไล่แมลง, ฉีดสาร EM เป็นประจำ, การขุดคูกั้นน้ำบริเวณรั้วป้องกันน้ำเสียระบายออกจากคอกเข้าบ้านผู้ร้อง และสร้างกำแพงกั้นสูงประมาณอย่างน้อย 2 เมตร โดยการสร้างกำแพงนั้นมีกำหนดเวลานับจากวันที่ 5 กันยายน 2565 ออกไปภายในเวลา 2 เดือน คือภายในวันที่ 5 พฤศจิกายน 2565 นั้น  จากนั้นได้ถามผู้ถูกร้องว่าได้ดำเนินการบ้างหรือไม่ ได้รับคำตอบว่าผู้ถูกร้องได้งดการสุมไฟแล้วเปลี่ยนมาใช้หลอดไฟไล่แมลงแทน โดยมีการสุมเศษเปลือกกะลามะพร้าวบ้างในบางวัน ซึ่งเกิดจากการนำมะพร้าวมาทำกะทิเพื่อทำกระยาสารทซึ่งเป็นสินค้าของผู้ถูกร้อง  และมีการฉีด EM เป็นประจำ ส่วนเรื่องการขุดคูกั้นน้ำนั้นเนื่องจากผู้ถูกร้องได้ทำร่องน้ำระบายออกจากคอกวัวแล้วและมั่นใจว่าไม่ได้ปล่อยให้น้ำเสียระบายสู่เพื่อนบ้าน จึงไม่ได้ขุดคูกั้นน้ำ สำหรับการทำกำแพงนั้นจำเป็นต้องให้ที่ดินมาทำการรังวัดก่อนจึงจะเริ่มทำได้ ดังนั้น ป.อาวุโสจึงชวนทุกคนไปดูหมุดระวางพื้นที่ระหว่างคอกวัว และบ้านนางบัวฮอง และนางทิม

ที่ริมรั้วระหว่างคอกวัว และบ้านนางบัวฮองและบ้านนางทิม ป.อาวุโส ได้สอบถามถึงหมุดระวางว่าอยู่ตรงไหนให้ไปชี้ นางบัวฮองได้บอกตำแหน่งของหมุด จากนั้นให้นายดุสิต (สามีนางบัวฮอง) ใช้เสียมขุดหาหมุด แต่ไม่พบหมุดดังกล่าวเนื่องจากมีดินถมอยู่มาก และในระหว่างนั้นเกิดการทะเลาะกันระหว่างผู้ร้องกับผู้ถูกร้องกันอยู่พักใหญ่จนกระทั่ง ป.อาวุโส ไม่สามารถดำเนินการต่อไปได้จึงได้สั่งให้ทุกคนอยู่ในความสงบ และเนื่องจากในระหว่างนั้นแม่วัวตัวหนึ่งเดินเข้ามาใกล้และทำท่าจะขวิดกลุ่มผู้ไกล่เกลี่ย ทุกคนจึงออกจากบริเวณนั้น

ที่โรงผลิตปุ๋ยอัดเม็ด มีการถกเถียงกันเรื่องการสร้างกำแพง โดยฝั่งนางสาวกาญจนา บอกว่าตนมีค่าใช้จ่ายเยอะจึงอยากให้กำหนดเวลาก่อสร้างออกไปอีก และขอตรวจสอบบัญชีก่อนว่ามีงบประมาณสำหรับก่อสร้างได้หรือไม่ ส่วนนางบัวฮองบอกว่าแค่กำแพงแค่นี้ทำไมทำไม่ได้และบอกว่าถ้าไม่ทำจะทำเองแต่ก่อนทำให้ย้ายวัวมาไว้ที่โรงผลิตปุ๋ยอัดเม็ดเสียก่อน แต่ ป.อาวุโสบอกว่าการย้ายวัวไม่น่าจะทำได้เพราะผู้ถูกร้องต้องใช้พื้นที่และถึงย้ายมาก็ไม่สามารถป้องกันปัญหากลิ่นได้มีเพียงการสร้างกำแพงเท่านั้นที่ควรจะทำเพราะเป็นการป้องกันน้ำเสียส่วนในเรื่องกลิ่นนั้นรับทราบจากปศุสัตว์ว่ายังฉีดน้อยเกินไปจึงให้ติดต่อกับปศุสัตว์เพื่อดำเนินการในเรื่องนี้ ในระหว่างนั้น คุณนัท (พนักงานคุมเครื่องเสียงอำเภอ) ได้แนะนำให้ผู้ถูกร้องรื้อเพิงสังกะสีซึ่งยื่นไปติดรั้วออก แล้วนำมาใส่อีกฝั่งหนึ่ง อันจะทำให้ลดปริมาณน้ำฝนจากหลังคาโรงเรือนแล้วระบายลงฝั่งบ้านนางบัวฮองลงได้ และทุกคนก็มีความเห็นว่าจะเป็นการลดผลกระทบให้น้อยลงได้ ส่วนเรื่องการทำกำแพง ป.อาวุโสแนะนำให้ผู้ถูกร้องกู้ยืมจากนางบัวฮอง แต่นางบัวฮองไม่ยินยอม จึงมีคำแนะนำใหม่ว่าให้บดอัดพื้นให้แน่นหนาแล้วก่ออิฐบล็อคสูงเพียง 2 ก้อนเพื่อให้ป้องกันน้ำได้ และเพื่อลดค่าใช้จ่ายแทนที่จะสร้างกำแพงทั้งหมดในครั้งเดียว

ป.อาวุโสจึงได้สรุปเพื่อให้ข้อร้องเรียนยุติ โดยกำหนด 7 วัน (28 กันยายน 2565 จะมาตรวจอีกครั้ง) วันมี 4 ข้อ ดังนี้
1.ให้สร้างกำแพงในแนวรั้วโดยเพื่อความประหยัดและทำได้ง่าย ให้อัดดินให้แน่นแล้วใช้อิฐบล็อกสูง 2 ชั้นไปก่อน เพื่อกั้นน้ำเสียจากคอกวัวไม่ให้ระบายลงสู่บ้านนางบัวฮองและบ้านนางทิม
2.ให้รื้อหลังคาฝั่งติดรั้วออกจากทั้งสองคอก แล้วนำมาใส่อีกด้านหนึ่ง
3.ให้ปรับปริมาณการฉีดสาร EM ให้มากขึ้นกว่าเดิม โดยปรึกษาวิธีการกับตัวแทนปศุสัตว์อำเภอ (น้องรังสิต)
4.ให้งดการสุมไฟ งดเผาเศษขยะ เพราะจะเป็นมลพิษรบกวนเพื่อนบ้าน และให้นำขยะใส่ถุงวางไว้ที่จุดทิ้งขยะหน้าบ้าน แล้วให้พนักงานเก็บขยะของ อบต.มาเก็บไปกำจัด

ทุกฝ่ายรับทราบ แล้วแยกย้ายกลับประมาณเวลา 16.00 น.